گربه رمیده گربه های اهلی است که به طبیعت و حیات وحش بازگشته باشد .
این گربه های خیابانی از آن رو تفاوت دارند که گربه های خیابانی اغلب گربه هایی هستند که رها یا گم شده اند .
در حالی که گربه های رمیده در حیات وحش به دنیا می آیند و ارتباطی با انسانها ندارند.
معمولا تلاش های زیادی در کشورها برای کنترل جمعیت گربه های رمیده به روشهای گوناگون صورت می گیرد.
- گربه های رمیده با ورود به حیات وحش می توانند گونه مهاجم شوند و حیات گونه های بومی منطقه را تحت تاثیر قرار دهند .
- برای نمونه در استرالیا گربه های رمیده با شکار جانوران وحشی و کیسه داران ریز جثه باعث ایجاد خطر انقراض برای بسیاری از گونه ها شده اند .
- در کشور استرالیا & تعداد زیادی از گربه های رمیده برای نجات بزرگ گوش های در معرض انقراض به وسیله ی دولت کشته شده اند.
ورود گربه های اهلی به طبیعت استرالیا زمانی اتفاق افتاد که اروپایی ها با مهاجرت در قرن 17 انها را با خود به این قاره آوردند.
این حیوان از آن زمان تاکنون در سرتاسر استرالیا پراکنده شده و تاثیر فراوانی بر حیات وحش این کشور گذاشته است .
اما روشهای غیر کشنده برای توقف ویرانی حاصل از وجود گربه ها کافی نیست .
به خصوص آنکه در پرتو گزارش سازمان ملل که بر بحران انقراض جهانی حیات وحش تاکید می کند& استرالیا فورا به کاهش هدفمند جمعیت گربه ها نیاز دارد.
روش غیر کشنده
مراحل رشد گربههم اکنون طیفی از روشهای موثر غیر کشنده از حیات وحش در برابر گربه ها حفاظت می کنند.
در مجموع حصارهای مانع گربه ها وضعیت حفاظت بسیاری از گونه های در معرض تهدید را بهبود داده است .
علاوه بر این تعداد فزاینده ای از شوراهای استرالیایی & مقرارت مدیریتی پیش رونده ای را به منظور حفاظت از گربه های خانگی حیات وحش و انسانها از تاثیر گربه های آزاد طراحی کرده اند .
هسته ی اصلی اغلب مقرارت یاد شده که شامل حفظ و نگهداری گربه های خانگی در منزل صاحبشان است
از سوی اکثر قریب به اتفاق گروه های سلامت حیوانات پشتیبانی شده است .
گربه هایی که داخل خانه ها به سر می برند عمر طولانی تر و زندگی ایمن تری از گربه های ولگرد دارند.
بیشتر بدانید:خرید گربه پرشین چشم آبی
مدیریت گربه های ولگرد دشوارتر است .
انواع گربه جنگلی در ایراناین نوع گربه ها خانه ای ندارند اما ممکن است به صورت مستقیم یا غیر مستقیم از سوی مردم تغذیه شوند.
از آنجا که این گربه ها صاحبی ندارند& هیچ کس به طور رسمی مسولیت سلامت و رفاه آنها را بر عهده ندارد .
گروه هایی از افراد حامی حیوانات برای برخی از گربه های ولگرد تغذیه یا حتی کمک های دامپزشکی فراهم می کنند
و فراتر از آن تمایز بین گربه های خانگی و رمیده را به تدریج از میان بر می دارند.
پناهگاه ها و گروه های حامی که با معدوم سازی حیوانات مخالف هستند
در برخی از ایالت های آمریکا و اروپا جریانی را ترویج می کنند که طرفدار عقیم سازی واکسیناسیون و رها سازی مجدد گربه های ولگرد در خیابان ها است .
این شیوه تله سازی عقیم سازی و رها سازی TNR نام دارد.
انجمن سلطنتی جلوگیری از خشونت علیه حیوانات که نهادی خیریه مستقر در انگلیس است به تازگی روش آزمایشی TNR را برای استرالیا نیز پیشنهاد داده است :
اما این روش به دلایلی کاملا منطقی نتایجی خلاف انتظار برای گربه ها به همراه خواهد داشت .
از دیگر نژادهای این موجود دوست داشتنی میتوانیم از گربه مو کوتاه اروپایی، گربه یونانی، گربه سیبرین، گربه شرقی، گربه کورنیش رکس، گربه اوسی کت، گربه برمه ای، گربه بمبئی، و گربه آشرا نام ببریم. همینطور مطالعه مقالاتی چون بهترین گربه های تربیت شده و آموزش دیده و چگونه می توان گربه مورد علاقه خود را پیدا کنم؟ میتواند برایتان جذاب باشد.
خطرات رها سازی گربه های بی صاحب
گروه های مطلع و حامی سلامت حیوانات از جمله بنیاد مردمی رعایت اصول اخلاقی در برابر جانوران رها سازی گربه های عقیم شده ی بی صاحب را به طور جدی محکوم می کند
زیرا روش TNR سلامت این نوع گربه ها در معرض خطر قرار می دهد .
در طرف مقابل متخصصان سلامت انسانی و حامیان حیات وحش نیز مخالف نگه داری دسته های گربه ی ولگرد هستند.
بهتر است بدانید:گربه رگدال
آسیب به اکو سیستم های دریایی
گربه های شکارچی نه تنها به حیات وحش بومی آسیب می رسانند
بلکه دسته های گربه ی ولگرد یا رمیده می توانند به صورت مستقیم بر اکوسیستم های دریایی و ماهیگیری تاثیر بگذارند
اغلب غذاهای تجاری گربه به طور فزاینده حاوی ماهی شکارچی در معرض خطری هستند که جایگاه بالایی در زنجیره غذایی دارد
و از این رو در مقایسه با گیاهان یا گیاهخواران مواد مغذی و انرزی زیستی بیشتری استفاده می کنند.
سگ ها و گربه های آمریکایی یک سوم از پروتیین های حیوانی خورده شده توسط انسان را مصرف می کنند که با انتشار گازهای گلخانه ای همراه است .
این نوع غذای گربه که در اختیار دسته های گربه ی ولگرد قرار می گیرد هزینه های زیستی یاد شده را افزایش می دهد .
در سال 2009 به تنهایی انجمن آمریکایی بهترین دوستداران حیوانات که یکی از ترویج دهندگان اصلی TNR محسوب می شود بیش از 80 هزار تن غذای گربه را بین گربه های بی صاحب توزیع کرد .
هیچ مطالعه مشابهی از این دست در استرالیا انجام نشده است و به نظر نمی رسد که نرخ گربه های ولگرد تغذیه شده در این کشور به اندازه ی آمریکا باشد
اما غذا دادن به این نوع گربه ها همچنان بخشی از تاثیر زیستی آنها محسوب می شود .
فراتر از این فک ها سمورهای آبی و دلفین های موجود در اقیانوس های سر تا سر دنیا نیز بر اثر بیمارهای تلف می شوندکه عموما از طریق دسته های گربه منتقل می شوند .
معدوم سازی انسانی
خوشبختانه هم علم و هم استاندارهای سلامت حیوانات بر سر مدیریت گربه ها اتفاق نظر دارند .
تمام گربه های خانگی سالم که امکان یافتن خانه های ایمن برایشان وجود دارد باید پذیرش شوند یا خانه های ایمن برایشان وجود دارد
باید پذیرش شوند یا خانه ی جدیدی پیدا کنند و سپس به دنبال آن تحت عقیم سازی و واکسیناسون قرار گیرند.
تمام دیگر گربه ها از جمله انواع رمیده و ولگرد نیز که امکان یافتن سریع خانه ی جدید برایشان میسر نیست باید معدوم شوند.
تغذیه یا رها سازی گربه ها ( عقیم شده یا نشده ) حیات وحشی بومی را در معرض خطر قرار می دهد
و چرخه ی رنج بیماری شکار و آزاردگی اجتماعی را تداوم می بخشد .
روشهای غیر کشنده نظیر حصار کشی برای گربه های رمیده نیز می توانند همچنان بخشی از راه حل باشد.
اما به منظور حفظ حیات وحش بومی معدوم سازی کماکان بخشی مهم از فرآیند کنترل گربه های رمیده و ولگرد باقی می ماند.
مطالب درباره گربه رمیده عالی بود